Piskokulu yeşilböcek
[Nezara viridula (L.) (Hemiptera: Pentatomidae)]
Tanımı ve Yaşayışı
Ergin vücudunun genel rengi yeşildir. Kışlayan erginlerde renk yeşilden kahverengiye dönüşür. Yumurta ilk bırakıldıklarında açık sarı krem renginde ve parlak görünüşlüdür (Şekil 25). Yumurtalar düzenli sıralardan oluşan kümeler halinde bırakılır. Nimflerinin genel görünüşleri erginlere benzer. Zararlının beş nimf dönemi vardır.
Piskokulu yeşilböcek ergini ve yumurta paketi
Kışı ergin dönemde bitki kabukları altında, yarık ve çatlaklada, gübre ve saman yığınları gibi yerlerde diyapozda geçirir. Mart ayından itibaren yabancı otlarda beslenmeye başlarlar. Yumurtalarını yaprakların alt yüzüne düzenli kümeler halinde bırakır. Bir dişi yaklaşık olarak 500 adet yumurta bırakabilir. Yumurtalar 5-6 günde açılır.
Piskokulu yeşilböcek 3. nimf döneminin sonuna kadar bitki üzerinde toplu olarak, bu dönemden sonra dağılarak beslenirler. Erginler ekim ayının sonlarına doğru kışlaklara göç etmeye başlar. Zararlı yılda 3 döl vermektedir.
Zararlı Olduğu Bitkiler ve Zarar Şekli
Soya, pamuk, domates, biber, fasulye, börülce, susam yonca, tütün, turunçgiller, diğer meyve ağaçları ile birçok yabani ve kültür bitkisinde beslendiği bilinmektedir. Bitki öz suyunu emerek beslenir. Bitkilerin yaprak ve sürgünlerinde beslenmekle birlikte en çok generatif organları tercih eder. Generatif organlar yeni oluştuğunda döküme yol açarlar. Olgunlaşmış generatif organlarda şekil bozuklukları ve gelişme gerilemesi görülür. Zarar sonucu hem ürün kaybına neden olur, hem de ürünün kalitesi düşer. Kapsüllerdeki zararlanmalarda, kapsüllerin olgunlaşmasından sonra, bitki sapları uzun süre yeşil ve yapraklı kalır, hasat güçleşir.
Kültürel Mücadele
Zararlı kışlaklardan çıkıştan sonra yabancı otlar üzerinde yaşadığından soya yetiştirilecek alanlarda ve etrafında yabancı ot kontrolü önemlidir. Tarla içinde, kenarında ve yan tarlalardaki yabancı otlar zararlıya alternatif konukçu olmaları sebebiyle sökülmeli ve imha edilmelidir. Tarla içinde mümkün olduğunca zararlının konukçusu olmayan çiçekli bitkiler bulunmalıdır. Çünkü çiçekli bitkiler zararlının parazit ve predatörlerini doğal olarak çekmektedir (Anonim, 2005).
Ayçiçeği zararlı için kısmen etkili bir tuzak bitkidir. Zararlı tuzak bitki kullanımı ile kısmen kontrol altına alınabilmektedir. Hasattan sonra zararlının beslenebileceği bitki artıkları ve yabancı otlar kısa sürede toprak altına gömülmeli veya imha edilmedir (Neeson 2002).
Erkenci çeşitlerin seçimi zarar oranının azaltılmasında önemlidir. Çünkü erkenci çeşitler kısa sürede hasat olgunluğuna ulaşmaktadır. Bu durum zararlının biyolojisini tamamlaması açısından sorun oluşturmaktadır. Zararlıya tolerant veya dirençli çeşitlerin seçimi mücadele açısından önemlidir (McPherson et al., 2006).
("TEORİDEN PRATİĞE KÜLTÜREL MÜCADELE" kitabından)
(ISBN: 978-605-9175-21-0)
Facebook'ta Yayınla>