Reçel; temizlenmiş ve ayıklanmış meyvelerin şekerden yapılmış şurup içinde veya şekerle tatlanarak meyvenin suyu çıktıktan sonra ateşle pişirilmek suretiyle elde edilen bir mamüldür. Bu tanıma göre meyvelerden iki türlü reçel yapılır.
1- Meyveleri şekerden yapılan şurup içinde pişirmek
2- meyveleri toz şekerle katlayıp, bir süre bekleyerek oluşan meyvenin suyu ile meyveyi pişirerek
Birinci şekilde; kayısı, elma, armut, ayva, mandalina, incir, portakal, üzüm ve sebzelerden kabak, patlıcan reçelleri yapılır.
İkinci şekilde ise; çilek, vişne, erik, şeftali, gül reçeli yapılır.
Reçellerde şurup parlak olmalı, meyveler ezilme ve şekilleri fazla değiştirilmemelidir. Şeker olarak sakkaroz (çay şekeri) kullanılır. Kullanılan şekerin daha sonra kristalleşmesi için şuruba her 1 kilo şeker için 1 gram limon suyu konarak, birkaç dakika kaynatılır. Reçel pişirilirken kaynama sırasında oluşan köpükler alınır, atılır. Reçelin kıvama gelip, gelmediği şöyle anlaşılır;
Şurup soğuk bir tabağa damlatıldığı zaman bu damla yayılmayıp, boncuk gibi donar, meyveler şeffaflaşır ve cam gibi bir görüntü oluşur. Donukluk kalmaz, köpükleri de hafif kızarır.
Pişmesi tamamlanan reçelin şurubundan bir damla baş parmak tırnağı üzerine damlatıldığında, bu damla yayılmadan öylece kalır. Limon suyu veya limon tuzu pişmenin sonuna doğru reçele eklenir. Reçeller 1-2 dakika daha kaynatılarak ocaktan indirilir. Termometre ile de reçelin kıvamı tesbit edilebilir. Reçeller tam kıvamını bulunca şurubun sıcaklığı 104- 105 derece olur. Reçel yıpalırken genellikle 1 kilo meyve için 1,5- 2 kilo şeker hesap edilir. Reçel için şurup hazırlanırken genellikle 1 kilo meyve, 1 kilo şekere yarım kilo su ilave edilir. Bu şekilde ağır bir şurup elde edilir.
Reçel kapları rutubetsiz, havadar, kuru, loş depolarda saklanmalıdır. Reçellerin bozulmaması için üst kısımlara 1-2 mm. eritilmiş parafin veya balmumu ile kaplamak gerekir. hava ile teması kesilen reçeller uzun büre dayanır.
Facebook'ta Yayınla>